‘Ik weet nog als de dag van gisteren dat ik mijn dochter voor het eerst in mijn handen had.’ Op haar derde had Felina haar eerste aanval en sindsdien is het zoeken naar antwoorden die er nog niet zijn.
Daarom zet Miljuschka Witzenhausen zich in voor EpilepsieNL.
Samen maken wij het leven van mensen met epilepsie beter. Jij, ik, wij. Of je het zelf hebt, iemand kent, er meer over wilt weten. Hier word je herkend, gekend en ondersteund. Hier ontmoeten wij elkaar, hier delen wij onze verhalen en onze kennis, hier halen we geld op voor toponderzoek.
En het kan ieder van ons overkomen. Mij, jou, je ouders of je kind, in elke fase van het leven. Soms met een duidelijke oorzaak, zoals een ongeluk of een hersenbloeding, vaker zonder duidelijke aanleiding.
Epilepsie verstoort levens. Maar we zetten stappen. Door de inzet van ons allemaal – al meer dan 125 jaar! – heeft 70% van de mensen baat bij medicijnen of andere ingrepen. Maar we zijn er nog lang niet, en dus gaat de strijd door.
Bas (25) was 11 jaar toen hij de diagnose epilepsie kreeg. Hij zat op het havo-vwo in de sportklas en was een 11-jarige zoals ieder ander. Zijn zus Amy vertelt dat er achteraf kleine signalen waren die op epilepsie hadden kunnen wijzen. Ze ondernamen actie toen er iets vreemds gebeurde. In het begin dachten ze dat Bas een lichte vorm van epilepsie had. Maar uit het EEG werd snel duidelijk dat het om een ernstige vorm van epilepsie ging. We leven in een land met een goede gezondheidszorg. Er is al veel mogelijk. Maar helaas nog lang niet voor iedereen. Voor al deze mensen zetten wij ons in en halen we geld op voor toponderzoek.
