“Jij trekt iemand zo over het bureau!”

Patrick (55) heeft epilepsie en dat heeft gevolgen voor zijn baan en zijn uitkering.

Patrick van der Krogt wordt nog boos als hij eraan terugdenkt. Hij moest gekeurd worden en had een gesprek met zijn uitkeringsinstantie. “De dame die mij moest beoordelen zei dat ze alles wist van epilepsie. Toen ik zei dat er een maatschappelijk werker van SEIN mee was, zei ze: ‘van SEIN heb ik nog nooit gehoord.’ Dat is notabene, met Kempenhaeghe, dé instantie voor behandeling van mensen met epilepsie. En die kliniek kende ze niet. Vervolgens deelde ze mee, zonder mij te hebben onderzocht, dat ik weer volledig aan de slag kon. Ik zei gelijk dat ik het daar niet mee eens was en in beroep zou gaan.”

Patrick heeft epilepsie en dat heeft gevolgen voor zijn werk en voor zijn uitkering. “Naar het tweede gesprek met de uitkeringsinstantie ging een arbeidsconsulent van SEIN mee. Die zei: Jij gaat niet alleen naar het UWV, want jij trekt iemand zo over het bureau! Hij had gelijk: ik was woedend! Bij die volgende ontmoeting zei een andere keuringsarts: Ik heb je dossier gezien: jij bent voorlopig afgekeurd. Toen zag ik: het ligt er helemaal aan wie je tegenover je hebt.”

Vrachtwagenchauffeur, daar droomde Patrick altijd al van. “Ik ben met een stuur in mijn handen geboren, zeg maar! Ik begon al jong en reed het hele land door.” Tot hij zich op een dag niet lekker voelde. “Ik belde mijn baas en die zei: ik kan je niet missen morgen. Dus ik toch maar op pad. Ik kwam tot de afrit bij Vinkeveen. Daar bleek ik ’s nachts, volgens de tachograaf, een uur voor het stoplicht te hebben gestaan met de vrachtwagen. De politie kwam erbij en een jonge agent wilde mij naar het bureau brengen, maar een oudere agent zei: nee, die man moet naar het ziekenhuis. Daar bleek dat ik een hersenbloeding had gehad.”

Patrick van der Krogt praat er rustig over. Het gebeurde ruim dertig jaar geleden. Maar de gevolgen merkt hij nog dagelijks. “De arts zei dat hij een operatie wilde proberen. Ik kon mogelijk halfzijdig verlamd raken als er niets werd gedaan.” De ingreep lukte en Patrick kon weer naar huis. “Alles ging goed, maar een week later kreeg ik een grote epileptische aanval.” Oorzaak van zijn epilepsie is littekenweefsel aan zijn hersenen, door de operatie. “Ik kreeg medicijnen voorgeschreven. Maar punt is natuurlijk dat je geen vrachtwagenchauffeur kan zijn als je epilepsie hebt. En dat was juist mijn hele leven! Het was zo’n klap voor mij: niet meer in een vrachtwagen de weg op.”

Hij kreeg te horen dat hij op zoek moest naar een andere baan. “Ik had aldoor in de transportwereld gezeten en daar wilde ik mee doorgaan. Dus heb ik een opleiding gevolgd tot logistiek medewerker. Ik heb onder andere als planner gewerkt en ook in het buitenland gewoond. Toen ik weer in Nederland werkte zou ik een operatie krijgen. Daarna zou ik een paar maanden uit de roulatie zijn. Een dag voor de ingreep werd ik door mijn werkgever ontslagen. Ik gelijk gebeld met maatschappelijk werk van SEIN. Die zeiden: ‘je ontslag moet je niet accepteren’. De arbeidsconsulenten van SEIN hebben mij advies gegeven en zijn ook mee geweest naar het UWV.”

Inmiddels werkt Patrick twintig uur per week. Voor de rest is hij afgekeurd. “Ik heb nu een beetje het Zwitserleven gevoel. Ik ben vier dagen vrij en werk drie dagen. Nu als bijrijder voor een kringloopwinkel in Monster. Wij brengen artikelen weg die mensen hebben gekocht of halen spullen op die mensen kwijt willen. Ik heb het daar erg naar mijn zin. Maar ja, als ik geen epilepsie had gekregen zat ik nu nog op een vrachtwagen.

Lees hier onze informatie over werken met epilepsie of bekijk het webinar.

Wil je meer weten over epilepsie na een hersenbeschadiging? Klik dan hier.

Wil je meer weten over epilepsiechirurgie? Klik dan hier.

Of wil je in contact komen met mensen die chirurgie hebben gehad of in het voorbereidingstraject zitten? Neem dan contact op met de ervaringsgroep epilepsiechirurgie.

Wil je meer weten over rijden en epilepsie? Klik dan hier.