Ambassadeurs
Onze ambassadeurs zetten zich belangeloos in om epilepsie onder de aandacht te brengen. Meer zichtbaarheid, meer begrip, meer geld voor toponderzoek.
Miljuschka Witzenhausen & Felina
Miljuschka is presentatrice en televisie-kok. Haar dochter, Felina, kreeg haar eerste aanval toen ze drie jaar was. Bijna zes jaar later moet er soms nog steeds een ambulance komen. 'Als ik mijn rechterarm, waarmee ik alles doe, kon opofferen en haar epilepsie was weg, dan deed ik het gisteren. Iedere aanval breekt mijn hart.'
Erwin Koeman
Erwin Koeman is voetbaltrainer en voormalig profvoetballer. Zijn dochter heeft epilepsie. 'Mensen hebben vaak een verkeerd beeld van epilepsie. Ze denken meteen aan de ergste vormen van aanvallen, terwijl daar niet altijd sprake van is. Met mijn ambassadeurschap wil ik meer openheid en bekendheid over epilepsie. Want hoe meer we weten, hoe beter.'
Dominique Haijtema
Journalist en psycholoog Dominique Haijtema stond midden in het leven toen ze op haar 43ste de diagnose epilepsie kreeg. 'Ik wilde het eerst niet geloven. Van het ene op het andere moment was ik een patiënt. Autosleutels inleveren, stoppen met golfsurfen, vrienden en familie op de hoogte stellen, heftige medicijnen slikken… mijn hele leven stond op zijn kop. En na een heftige aanval tijdens het fietsen, realiseerde ik me dat alles potentieel gevaarlijk is: zelfs simpele dingen als koken en douchen. Als je lichaam je elk moment zo maar in de steek kan laten, wat is dan nog zeker?'
Anne Kien & Matthijs
Anne Kien is zelfstandig ondernemer en eigenaar van trainingsbureau Motivatio. Haar zoon is dankzij een hersenoperatie aanvalsvrij geworden. 'Matthijs had vierentwintig uur per dag aanvallen. Het is verschrikkelijk om je kind zo te zien, zonder dat je iets kunt doen. Sinds zijn linkerhersenhelft "uit" is, is hij aanvalsvrij. Hij kreeg de kans om opnieuw te beginnen en ik kreeg mijn zoon terug.'
Swetlana & Thera
Swetlana is coach en motivational speaker bij haar bedrijf Swetlana Spreekt. Haar dochter Thera kreeg op haar tweede ineens talloze epileptische aanvallen. Binnen een jaar raakte zij zwaar verstandelijk beperkt. Ze woont sinds haar tiende in een wooninstelling voor kinderen met ernstige epilepsie. “Toen Thera de eerste aanvallen kreeg was ik niet in paniek. Ik dacht dat je met medicatie een heel gewoon leven kon hebben. Dat epilepsie zo hard kan toeslaan met zulke gevolgen wist ik niet.”
