Achtergrondverhaal

The West Highland Way voor Daan

In gesprek met Joost, een van de oprichters van de actie C.V. Ketel (carnavalsvereniging) voor EpilepsieNL.

Joost is samen met Paul, Freek en Loek een actie gestart voor hun goede vriend Daan. De mannen zullen dit jaar de West Highland Way in Schotland lopen. Daan is in april 2013 in zijn slaap overleden aan de gevolgen van epilepsie. Lees hieronder het verhaal en steun de actie.

Carnaval

De vriendschap tussen Joost, Paul, Freek en Daan ontstond tijdens carnaval. Ze waren toen nog student en bijna afgestudeerd. Als vriend was Daan hilarisch. Niets was te gek en het was altijd feest. Als je er tijdens carnaval doorheen zat, was Daan daar om je op te peppen. Hij stond altijd aan en was een echte levensgenieter die zorgde voor avontuurlijke avonden en mooie herinneringen. Na carnaval spraken ze steeds meer met elkaar af. Zo kwamen ze op het idee om elk jaar tijdens Ketelweekend met z’n vieren weg te gaan. Ketelweekend is het weekend waarin de leden van de carnavalsvereniging C.V. Ketel samenkomen. Ieder jaar zou er iemand verantwoordelijk zijn voor de organisatie van de trip. In april 2013 zou Joost als eerste het Ketelweekend organiseren. Schotland was gekozen als bestemming. Helaas heeft Daan dit niet meer mee kunnen maken, omdat hij op 2 april 2013 in zijn slaap overleed aan de gevolgen van een aanval.

Daan en zijn epilepsie

Daan had voor zijn overlijden al een paar keer een aanval gehad, maar dat wist hij niet. Pas toen hij een vriendin kreeg en zij het zag gebeuren, werd er aan epilepsie gedacht.
Volgens de vrienden ging Daan goed om met zijn epilepsie en maakte hij zich er niet al te druk om. Hij slikte medicijnen tegen de aanvallen en had gesprekken met zijn dokter. Voordat ze naar Schotland zouden vertrekken, hadden de vrienden een gesprek met Daan over hoe te handelen wanneer hij ineens een aanval zou krijgen. Daan legde het uit en de mannen hadden het gevoel zo goed voorbereid het Ketelweekend in te kunnen gaan.
Hoewel de vrienden op de hoogte waren van Daan zijn epilepsie, wisten ze niet dat je in zeldzame gevallen ook aan epilepsie kunt overlijden. De dood van Daan was dan ook een wake-up call en heeft veel impact op de vrienden gemaakt. ‘’Dan ben je 24 en lijk je gewoon gezond. Wel last van epilepsie maar hiervoor had hij medicijnen. En vervolgens is ineens je leven voorbij. Dat maakt wel een impact.’’

In de rouw en nieuwe vriendschap

Op de dag van Daans overlijden kreeg Joost een telefoontje: ‘’Daan is dood.’’ Die avond zijn de vrienden op het studentenhuis van Daan samengekomen. Iedereen was er, ook zijn ouders en andere familieleden. Ze hebben die avond veel gehuild, maar ook gelachen en veel herinneringen opgehaald. De week erna was intens. Die periode leerden Joost, Paul en Freek Loek, de huisgenoot van Daan, beter kennen. Ze zijn die periode dichter naar elkaar toegegroeid en sindsdien zijn ze weer met vier. Ze zien elkaar sindsdien niet alleen tijdens carnaval maar eten ook elke maand samen. Het zijn dikke vrienden en in gedachten is Daan er altijd bij.

Daan was een mooi persoon om als vriend te hebben. Op het kaartje van de crematie stond: Genieten is een kunst. Deze zin begreep Daan heel goed. Hij stond heel positief in het leven en bracht altijd gezelligheid mee. Dat kon je ook zien aan hoeveel clubs er aanwezig waren bij de uitvaart van Daan. Hij was een sociale jongen en tijdens de crematie zag je ook hoeveel hij betekende voor zijn omgeving. Het jaar na zijn overlijden vierde de groep de verjaardag van Daan samen met zijn familie en andere vrienden. Ze hebben die dag de ouders van Daan een kunstwerk gegeven en deze neergelegd bij zijn as in de tuin.

De mooiste herinnering

De herinnering die als eerst bij Joost naar boven komt is het einde van carnaval 2013, ook wel Et Sebiet genoemd. Om 12 uur ’s nachts zei Daan ‘’Ik ga naar huis.’’ Normaal zouden de jongens dan grappen met elkaar en zeggen ‘’Wat flauw dat je naar huis gaat, mietje’’. Maar dat gebeurde dit keer niet. In plaats van te grappen, gaven ze elkaar een knuffel en gingen ze naar huis. Dit is de laatste keer dat Joost Daan heeft gezien. Het laatste contact was via WhatsApp en over de telefoon.

De actie

Joost heeft de actie bedacht. Hij wilde altijd al de West Highland Way in Schotland lopen. Ook wilde hij graag iets doen voor het goede doel. De vrouw van Joost stelde voor het te combineren. Unaniem besloten de andere drie mannen mee te doen en geld op te halen voor EpilepsieNL. Ze brengen er Daan niet mee terug, maar hopen met hun actie wel nog van betekenis te zijn voor andere mensen met epilepsie.
De actie is op 11 november gelanceerd, tijdens de officiële opening van het carnavalsseizoen. Carnaval gaat niet alleen om drinken, maar vooral om verbroedering en emotie. Veel mensen, met of zonder epilepsie, hebben positief gereageerd op de actie. De actie werd zo goed ontvangen dat al snel het streefbedrag van 4.444 euro werd behaald. De vrienden hebben het streefbedrag inmiddels verhoogd naar 8.888 euro en zijn hard aan het trainen, zodat ze in april goed voorbereid van start gaan aan hun wandeling in Schotland. Wij wensen de mannen heel veel succes en blijven ze uiteraard volgen. Wil jij deze mooie actie steunen? Klik dan hier.